بی اختیاری مدفوع به عدم کنترل در خروج گاز ، مدفوع از روده اطلاق می شود، این بیماری درجات متعددی داشته و بیشتر زنان را درگیر می نماید زیرا یکی از عوامل اصلی پدید آمدن این مشکل،زایمان واژینال سخت است. این بیماری ناشی از عدم همکاری صحیح عضلات و اعصاب مقعد رخ میدهد و می تواند ناشی از بیماری های مختلفی باشد.

علت بی اختیاری مدفوع

مهمترین علل ابتلا به این مشکل به این شرح است:

• یبوست

• اسهال

• بیماری سندروم روده تحریک پذیر

• افزایش سن

• زایمان

• بیماری های مزمن مثل دیابت

• رکتوسل

• آلزایمر

• ناهنجاری مادرزادی

• سرطان مقعد

• بواسیر

• مصرف طولانی مدت ملین

• محدودیت حرکتی

• برخی از جراحی ها

درمان بی اختیاری مدفوع

مهمترین روش های درمان این بیماری به این شرح است:

پرورش روده

استفاده از برنامه های پرورش روده به درمان ضعیف بودن عضلات اسفنکتر کمک می نماید. این برنامه شامل این موارد می باشد:

• تمرینات کگل : این ورزش به تقویت عضلات اسفنکتر کمک می نماید.

• کاربرد حمام در روز مثل زمان‌هایی پس از صرف غذا

زیست بازخورد

در این روش کاوشگری حساس وارد مقعد شده و هر بار که عضلات اسفنکتر مقعد دور آن منقبض می‎شوند، دستگاه این انقباض را حس می‎کند. در نتیجه می‎تواند به بیمار ایده‎ای در مورد الگوهای فعالیت عضلات آنها بدهد.

جراحی

جراحی به طور معمول زمانی انجام می گیرد که دیگر روش ها پاسخگوی درمان بی اختیاری دستگاه گوارش نباشد. جراحی بسته به عامل ایجاد کننده این اختلال صورت می پذیرد.

• اسفنکتروپلاستی : نوعی جراحی است که برای ترمیم اسفنکتر صدمه دیده و یا ضعیف شده مورد استفاده قرار میگیرد.

• تحریک گراسیلوپلاستی : در این روش جراحی قسمتی از عضله کشاله ران بیمار برای ساخت اسفنکتر مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرد.

• استفاده از کاف قابل باد شدن : در این روش از یک کاف قابل باد شدن برای جایگزینی با اسفنکتر مقعدی استفاده می شود.

• جراحی راست روده دچار پرولاپس

• هموروئیدکتومی : روش جراحی جهت درمان هموروئید.

• درمان کولوستومی : طی این روش مدفوع از طریق ایجاد یک سوراخ در روده بزرگ و از طریق دیواره شکم تغییر مسیر داده و از یک کیسۀ مخصوص ( که در ورودی لولۀ مزبور قرار می‎گیرد) برای جمع کردن مدفوع استفاده می‎شود.